Vrijdag 11 november

WIJNROUTE, NELSON, ABEL TASMAN NATIONAL PARK

Klein beetje uitgeslapen vandaag: we waren van plan een stuk van de 'Winetrail' te doen en veel Estates openen pas vanaf 10 uur hun deuren. Eerst nog een boodschapje gedaan voor wat ontbijt- en lunchbroodjes. De mevrouw voor ons in de rij van de koffiecorner gaat blijkbaar door moeilijke  tijden. Er kwam een medewerker op haar af met een envelop, namens het personeel: om deze periode wat makkelijker voor haar te maken. We weten niet wat er met deze dame is, maar zijn ontroerd door het gebaar, net als zij zelf (ze moest even snotteren). 

We startten de wijn/bierroute bij Lawson's Dry Hills en kijken wat rond op de wijngaard. De chauffeur van een wijntour busje spreekt ons aan en geeft ons tips over de beste vineyards, we krijgen zelfs een kaart van 'm. Heel handig! Vervolgens doet Harm een proeverij bij Craft Beer brouwerij 'Moa', waar een van oorsprong Duitse meneer uitleg geeft. We proeven vervolgens samen enkele wijnen bij 'Spy Valley' en 'Bladen'. Bladen is een relatief kleine familiebrouwerij. Hier laat John, een gepensioneerd psychiatrisch verpleegkundige (dat zouden we niet geraden hebben) ons 6 wijnen proeven, afkomstig van de wijngaard van zijn zus en zwager. Vooral de bekroonde Gewurztraminer bevalt ons goed! 

Op de route naar Nelson stoppen we bij de Pelorus Bridge, een tip die we onderweg kregen. Op de rivier hier is een scène uit de Hobbit opgenomen. Inmiddels is het begonnen met regenen, dus even binnen in het café opgewarmd met een warm drankje. 

Wanneer we naar de Split Apple Rock (drie keer raden hoe deze rots aan zijn naam komt) rijden regent het pijpenstelen. Vanaf parkeerplaats: nog 15 minuten wandelen. Harm accepteert de uitdaging en snelt zich naar het strand. Recordje: na 14 minuten is hij heen en weer geweest, heeft hij er foto's gemaakt en is doorweekt weer terug bij de auto aanbeland ^^ de tocht wordt verder wat spannend als er naast keiharde regen ook veel mist over de bochtige bergweggetjes opdoemt. Voorzichtig rijden geblazen voor Lisette achter het stuur, zeker wanneer Harms maag licht begint te protesteren :)

Tegen 21 uur kwamen we, na een hapje eten in Takaka, aan bij een wel heel bijzondere AirBnB: een Yoert. De eigenaars hebben een aantal chalets en van een Mongoolse vriend hebben ze een paar jaar geleden een originele yurt gekocht, die nu apart op hun terrein staat. Kacheltje en waterkoker op een stopcontact tegelijk werd even teveel, maar eigenaar Steve hielp ons snel weer terug aan stroom. Verder hadden we een rustig avondje!