Dinsdag 1 november

HUURAUTO, KERIKERI

Dat we wat moeten wennen aan het tijdsverschil is een feit: na een nacht als roosjes te hebben geslapen, was het een vreemde gewaarwording dat het 'bij ons' dinsdagochtend was en in NL nog maandagavond. 

Bij het ontbijt kletsten we met een Nederlands stel (van wie meneer zeker 2 meter aantikte, dus ze hadden voor de zekerheid samen maar een vier persoons camper gehuurd) en aten we toast met jam. Harm zag de Vegemite aan voor stroop: deze fout zal hij zeker niet nogmaals maken deze weken ^^ 

Na het ontbijt pakten we de bus terug naar t vliegveld, waar we onze huurauto ophaalden. Erg blij met ons zwarte voertuig, die 'brand new' bleek te zijn en de stickers nog op het dashboard had zitten. Wennen geblazen aan het links rijden, wat Harm als eerste erg goed afging. Zeker als je met ander verkeer op de weg bent, rijd je niet snel een rotonde verkeerd om. Onderweg gestopt voor wat lunch, waarna Lisette het stuur overnam, richting Kerikeri. Heerlijk zo'n automaat! We verbazen ons continu over de prachtige omgeving: achter elke bocht ligt er weer een nieuw en misschien nog mooier uitzicht op ons te wachten. We willen eigenlijk constant stoppen om foto's te maken, maar weten dat we dan wel bezig kunnen blijven. Vooral veel om ons heen kijken en genieten dus!

De GPS kende t huisnummer van de AirBnB niet. Na rondvraag bij een paar aardige Nieuw Zeelandse buurvrouwen, bleken deze mensen hun buren nog slechter te kennen dan wij Nederlanders in een grote stad. Gokje gewaagd en een hele steile heuvel opgereden, waarop ons verblijf toch bleek te staan. Een huisgenoot van de eigenaren kwam de douche uitgesneld met enkel een handdoekje om en wees ons het deel van het huis waar we mochten bivakkeren. Niet veel later kwamen ook eigenaren Andrew en Aimee thuis, druk in de voorbereiding voor een Mudrace in Las Vegas volgende week. Vorig jaar reisden ze een half jaar door Europa: we vragen ons af hoe ze dit allemaal doen ^^ 

Vervolgens hebben we nog wat van Kerikeri zelf bekeken: het eerste stenen huis van NZ en de Rainbow Falls, waar het regende en de zon scheen, maar we geen regenboog konden ontdekken. Op aanraden van Andrew aten we Israëlisch bij Café Jerusalem, waar we in het Nederlands bediend werden door een landgenote, die een jaar met werkvisum in NZ verblijft. En dan te bedenken dat je aan de andere kant van de wereld bent. Gelukkig zijn het bier (Mac's) en de homemade lemonade wel typisch Nieuw Zeelands. 

We brengen vervolgens nog een bliksembezoek aan de supermarkt, die hier vaak tot minstens 22 uur geopend blijkt. Fruit en groenten vinden we maar duur! Maar weest gerust beide moeders: we hebben wel wat banaantjes gekocht. 

Op de terugweg was het behoorlijk donker; NZ lijkt alleen straatlantaarns te plaatsen op de Highways en in de steden. De weg terug naar de AirBnB gevonden, waar Harm een rups de kamer uitzette, we nog even appten naar thuis en we een spelletje Beverbende speelden. Score 1-0 voor Harm.